Υπάρχουν μέρη που δεν μιλούν δυνατά – αλλά ψιθυρίζουν για εκείνους που είναι πρόθυμοι να ακούσουν τα λόγια της φύσης.
Η Κουνόπετρα, στη σιωπηλή νότια ακτή της Παλικής στην Κεφαλονιά, είναι ένα από αυτά τα φλύαρα μέρη.
Λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από το Ληξούρι, ένας βράχος προβάλλει στην επιφάνεια των νερών του Ιονίου – φαινομενικά απλός, αλλά με μια ιστορία καθόλου συνηθισμένη.
Η αρχική «ΚΟΥΝΟΠΗΤΡΑ»
Το όνομά του σημαίνει κυριολεκτικά «ο βράχος που κουνιέται», και για πολλά χρόνια, αυτό ακριβώς έκανε.
Ένας κινούμενος βράχος – ένα μυστήριο της φύσης
Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, η Κουνόπετρα ήταν γνωστή για τη ρυθμική, αργή της κίνηση. Όχι λόγω κυμάτων ή ανέμου – αλλά εξαιτίας μιας αόρατης δύναμης.
Ο τεράστιος βράχος κινούνταν απαλά, σταθερά, σχεδόν σαν να συνόδευε την ανάσα της ίδιας της γης.
Οι ψαράδες τον παρατηρούσαν με δέος, οι ταξιδιώτες έγραφαν για αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο, ακόμη και οι Βρετανοί ναυτικοί επιχείρησαν τον 19ο αιώνα να τον αλυσοδέσουν – ο βράχος, όμως, συνέχισε να κουνιέται, ακολουθώντας έναν δικό του, μυστικό ρυθμό.
Κάποιοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Άλλοι ένιωθαν πως υπήρχε κάτι βαθύτερο – μια ανάμνηση αρχέγονη, ή ένα μήνυμα από τα έγκατα της γης.
1953 – Ο σεισμός που σταμάτησε τον χρόνο
Τον Αύγουστο του 1953, ένας ισχυρός σεισμός έπληξε τα Ιόνια νησιά.
Αλλοίωσε το τοπίο, κατέστρεψε οικισμούς – και άφησε την Κουνόπετρα βουτηγμένη στην ακινησία.
Από εκείνη την ημέρα, ο βράχος έπαψε να κινείται.
Στέκει ακίνητος θαρείς και πρασπαθεί να κρατά την ανάσα του, σαν κάτι βαρύ να σφηνώθηκε βαθιά μέσα του.
Όμως… η ιστορία δεν τελειώνει εκεί.
Η δεύτερη πέτρα που κινείται
Σε αυτό το κενό μπορεί να παρατηρηθεί η κίνηση
Ένας δεύτερος βράχος – μια σιωπηλή συνέχεια
Με μια πιο προσεκτική μάτια, θα παρατηρήσεις κάτι που δεν αναφέρεται σε κάθε ταξιδιωτικό οδηγό:
Δίπλα στον μεγάλο βράχο, ένας μικρότερος βράχος συνεχίζει να κινείται, αργά, απαλά, ανεπαίσθητα, λες και ο μεγάλος του αδελφός τού κληροδότησε την τελευταία του ανάσα.
Στην ανηρτημένη πινακίδα στο σημείο εκείνο θα διαβάσετε:
«Ένας μικρότερος βράχος εξακολουθεί να κινείται απαλά μέσα στο νερό.»
Η κίνησή του είναι τόσο διακριτική που σχεδόν περνά απαρατήρητη –Ένα είδος φυσικού ψιθύρου. Μια μνήμη που αρνείται να σβήσει.
Ίσως να είναι απλώς ένα γεωλογικό υπόλειμμα. Ίσως όμως και μια υπενθύμιση ότι ο τόπος δεν έχει ξεχάσει.
Γιατί να επισκεφτεί κανείς την Κουνόπετρα;
Η Κουνόπετρα δεν είναι τουριστικό αξιοθέατο με την κλασική έννοια.Δεν θα βρείτε εισιτήρια, ομπρέλες ή αναμνηστικά.
Δεξιά το καθαρό νερό γύρω από τα βράχια, αριστερά αποθέσεις αλατιού στις εσοχές των βράχων
Αυτό που θα βρείτε είναι μια αίσθηση. Ένας τόπος με παρρησία.
Με σιγή και νόημα.
- Μια ακτή ήσυχη και γνήσια
- Παραλίες κοντά όπως το Ξι, το Βάτσα και το Βραχινάρι
- Ένα σημείο για να σταθεί κανείς… και να ακούσει
Τελικά
Υπάρχουν μέρη που δεν αφηγούνται ιστορίες – είναι η ίδια η ιστορία.
Η Κουνόπετρα είναι ένα τέτοιο μέρος. Ένας βράχος που κάποτε κινούνταν,
ένας μικρότερος που συνεχίζει το θαύμα, γιατί αρνείται να ξεχάσει.
Ίσως δεν χρειάζεται να κατανοούμε τα πάντα. Καμιά φορά αρκεί να στεκόμαστε και να παρατηρούμε.
